بررسی منظر شهری با تاکید بر هویت شهرهای ایرانی ( نمونه موردی خیابان شهدا شهر سنندج)

عرصه عمومی و فضاهای عمومی در هر شهر، محمل اصلی بروز و ظهور هویت آن محسوب می شوند؛ به این معنی که ما با مدد گیری از یک روش پژوهش توصیفی - تحلیلی و مشاهده مفهوم منظر خیابان، می توانیم با مداقه در کیفیت کنش اجتماعی حادث شده در فضای عمومی شهر، پی به خصایصی ببریم که به نوعی تجلی لایه های زیرین هویتی اند. بدیهی است که این لایه های هویتی در شکل، هنجارهای عملی، سامان یافتن جداره ها، مبلمان و نمادهای شهری، نام گذاری خیابان و... نمود اجتماعی و عینی می یابند. با این وصف یک شهر و فضای شهری چه از حیث معماری و شکل شناختی و چه ازلحاظ کیفیت کنش اجتماعی حادث شده در آن، به ما می گوید که شهر و فضای شهری ما از چه هویتی برخوردار است. در این میان فضاهای شهری تاریخی به سبب نقشی که در شکل دهی به تصویر ذهنی و نقشه شناختی از شهرها دارند در هویت بخشی به آن ها از جایگاه ویژه ای برخوردارند. در این مقاله به بررسی ابعاد هویت در منظر شهری خیابان شهدا شهر سنندج به عنوان یک فضای شهری واقع در بافت تاریخی این شهر پرداخته شده است، در این راستا از روش پژوهش توصیفی به کمک تحقیقات میدانی و مطالعات کتابخانه ای بهره گرفته شده است. ابعاد هویت در مولفه های منظر شهری خیابان شهدا به کمک اطلاعات و تصاویر به دست آمده مورد برسی قرار گرفته و درنهایت به تاثیر و جایگاه هرکدام از این مولفه ها در هویت بخشی منظر شهری پرداخته شده است. نتایج این پژوهش مولفه جداره شهری را به عنوان اصلی ترین عامل در کاهش هویت و المان های شهری را به عنوان موثرترین مولفه هویت بخش منظر شهری تایید می کند.

کلیدواژه ها:

هویت ، منظر شهری ، سنندج ، بافت تاریخی