یک مدل تصمیم گیری برای بهینه سازی بکارگماری متخصصان درتعمیرات دوره ای کارخانجات سیمان

برنامه زمان بندی تعمیرات دوره ای در صنعت سیمان غالباً با محور قراردادن مدت زمان لازم برای تعمیرات کوره صورت می گیرد.تعمیرات کوره به عنوان مسیر بحرانی ، محدود کننده مدت زمان تعمیرات در دیگر دپارتمان ها است . بارها پیش آمده است که به دلیلعدم برنامه ریزی مناسب جهت تخصیص منابع انسانی ، انجام بسیاری از تعمیرات لازم در دیگر دپارتمان ها در مدت مورد نیاز میسر نگردیده و دپارتمان با تبعیت از راه اندازی کوره و با باقیماندن نواقص فنی مهم و به منظور جلوگیری از خسارت های ناشی از عدم تولید ،راه اندازی می گردد. روشن است که برنامه ریزی صحیح برای حل این موضوع ساده نبوده و به دلیل تعدد دپارتمان ها ، محدود بودنمتخصصان حرفه ای ، مستهلک شدن خط تولید و کاهش فواصل تعمیرات دوره ای ، روز به روز پیچیده تر می شود. این مقاله بر اساستکنیک برنامه ریزی پویا ، مدلی را ارائه می دهد که بر اساس آن می توان تعمیرات هر دپارتمان را یک پروژه فرض کرده و با محاسبه پیچیدگی هریک از پروژه ها ، توانایی های موجود کارکنان و مهارت های مورد نیاز پروژه ، نسبت به انتخاب مناسب متخصصان در هر دپارتمان اقدام نمود تا نهایتاً مدت تعمیرات پیش بینی شده در همه دپارتمان ها ، متناسب با مدت زمان تعمیرات کوره باشد