بررسی تنوع ژنتیکی برخی ارقام انگور در ایران با استفاده از مارکرهای مولکولی ISSR

این پژوهش روابط ژنتیکی در بین 24 رقم انگور را که در ایران کشت داده می شوند با استفاده از مارکرهای ISSR توصیف می کند. 10 پرایمر ISSR در مجموع، 103 باند پلی مورفیسم را ایجاد کردند که در آنالیزها استفاده شدند. اندازه ی قطعات تکثیری از 3000-100 جفت باز متفاوت بود. دامنه شباهت ژنتیکی از 0/44 برای ارقام با دورترین فاصله ژنتیکی تا 0/70 برای ارقامی با نزدیک ترین فاصله ژنتیکی متغیر بود، پائین ترین شباهت ژنتیکی در بین H4 و قزل اوزوم ارومیه با 0/44، در حالیکه بالاترین شباهت ژنتیکی میان لعل قرمز و یاقوتی اصل ایران با 0/72 مشاهده شد. ارقام انگور در 3 گروه قرار گرفتند. در حقیقت نشانگرهای ISSR می تواند پلیمورفیسم بالایی را در بین ژنوتیپهای انگور و هیبریدهای آنها تعیین کند، و همچنین تکنیک ISSR روش مناسبی برای تعیین تنوع ژنتیکی در بین ارقام انگور می باشد.

کلیدواژه ها:

انگور ، روابط ژنتیکی ، ISSR