بررسی مناطق بیانی و غیربیانی ژن گلوتاتیون -S- ترانسفراز جدایه ایرانی شبه قارچ Polymyxa betae

شبه قارچ Polymyxa betae یک بیوتروف اجباری یوکاریوتی متعلق به پلاسمودیوفورمیست ها و ناقل چندین ویروس مهم گیاهی می باشد. پروتئین گلوتاتیون –S- ترانسفراز به عنوان یک فراورده بیولوژیک در تمامی مراحل رشدی از جمله زئوسپورها، اسپورانژها و اسپورهای استراحتی تولید می شود. در این بررسی ابتدا بررسی میکروسکوپی جهت مشاهده اسپورهای استراحتی در ریشه های فرعی چغندرقند آلوده به P.betae صورت گرفت و جهت تأئید آن، تشخیص مولکولی با آغازگر اختصاصی P.betae نیز انجام شد. جهت تکثیر و جداسازی ژن GST و مشخص نمودن مناطق اگزونی و اینترونی تکثیر DNA و RNA توسط واکنش PCR و RT-PCT با آغازگرهای اختصاصی آن صورت گرفت. مناطق تکثیری پس از خالص سازی به ترتیب در پلاسمید pTG19/T و pTZ57R/T همسانه سازی و سپس تعیین توالی در دو جهت انجام شد. اندازه کل ژن GST در جدایه ایرانی 903 P.betae جف باز بود. این ژن دارای دو منطقه اگزونی و یک منطقه اینترونی بود. اگزون اول از باند 345-1، منطقه اگزون دوم از باز 655-903 و منطقه اینترون به طول 309 جفت بازبین دو اگزون قرار داشت. در مقایسه منطقه اگزونی ژن GST باکتری Pseudomonas sp. DJ77T, Rhizobium leguminosarum, Haemophilus influenza, Proteus mirabilis, Sphingomonas paucimobilis، جلبک سبز آبی Cocomyxa sp از مشابهت کمی برخوردار بود. با توجه به این نتایج به نظر می رسد Polymyxa-GST کاملاً متفاوت از GST های گزارش شده می باشد.

کلیدواژه ها:

، GST ، Polymyxa betae ، کلونینگ ، توالی یابی ، اگزون ، اینترون