نقش میتوکندری در بیماری مالتیپل اسکلروزیس

مالتیپل اسکلروزیس (MS) از جمله بیماری های خود ایمنی سیستم عصبی مرکزی است که موجب التهاب، دمیلینه شدن و یاحتی تخریب آکسون های سلول های عصبی می گردد، بطوری که این آسیب منجر به برگشت ناپذیری سلول های از دست رفته می شود. میتوکندری که به عنوان کارخانه تدمین کننده سوخت سلولی نقش هایی از جمله تنفس هوازی سنتز مولکولی های انرژی زا را بر عهده دارد، می تواند توسط ژنوم غیر هسته ای خود زیر واحدهای عملکردی ضروری در زنجیره تنفسی میتوکندریابی را بیان کند. تنع ژنوم میتوکندریابی نقش مهمی در ایجاد بیماری های تخریب کننده نورونی ایفا می کند، بطوری که موتاسیون های حذفی در ژنوم باعث ایجاد زود هنگام این بیماری ها و پلی مورفیسم ها موجب ایجاد دیرهنگام آنها می گردد. بنابراین می توان استنباط کرد که ژنوم میتوکندریابی در ایاد بیماری MS دخیل است. پلی مورفیسم های موجود در ژنوم میتوکندریابی می توانند از جمله فاکتور های مرتبط با استعداد وراثتی این بیماری در فرزندان از جانب مادر باشند. نقش میتوکندری در بیماری MS از نظر برخی ژن های مؤثر و تأثیر آنها بر آسیب های آکسونی در این مقاله مورد مطالعه قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

مالتیپل اسکلروزیس ، آسیب التهابی حاد ، ژنوم میتوکندریایی ، پلی مورفیسم