شناسایی آللهای خودناسازگاری در چند رقم گلابی بومی کلکسیون ملی با استفاده از تکنیکهای مولکولی

گلابی متعلق به خانواده ی گلسرخیان وزیر خانواده ی دانه دارها می باشد و پس از سظیب مهمترین گیاه دانه دار ایران و جهان محسوب می شود. بازدهی گلابی تحت تأثیر عوامل متعدد ژنتیکی و محیطی قرار می گیرد که در این میان، خودناسازگاری یکی از مهمترین عوامل محسوب می شود و تولید محصول را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد. از این رو، در احداث باغات گلابی، توجه به این امر بسیار حائز اهمیت می باشد. هدف از این تحقیق، شناسایی آللهای خودناسازگاری در سه رقم گلابی کلکسیون ملی با استفاده از واکنش زنجیرهای پلیمراز بود. به این منظور پس از استخراج دی. ان. ای ژنومی ارقام درگزی، شاهک و سبری، واکنش پی. سی.آر. با استفاده از ی جفت آغازگر ختصاصی انجام شد و محصول پی.سی.آر. این ارقام توالی یابی گردید. در رقم سبری از دو آلل تکثیر شده، توالی یابی آلل 720 جفت بازی با موفقیت انجام نشد ولی آلل دیگر آن (~620bp) دارای 99% شباهت با آلل S19 در Pyrus x bretschneideri بود. در رقم درگزی، تک آلل شناسایی شده در رقم شاهک نیز با آللهای( S7(Sh در Pyrus communis و S22 در Pyrus sinkiangensis، 88% تشابه در توالی داشتند. بنابراین، با توجه به نتایج این تحقیق می توان دریافت که روش پی.سی.آر روشی مؤثر و مفید در تعیین ژنوتیپ خودناسازگاری در ارقام گلابی می باشد.

کلیدواژه ها:

آلل ، خودناسازگاری ، آغازگر ، بی . سی. آر