ردیابی مولکولی ویروس موزائیک یونجه در علف هرز منداب با استفاده از روش واکنش زنجیرهای پلیمراز
محل انتشار: دوازدهمین کنگره ژنتیک ایران
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 687
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CIGS12_0480
تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1392
چکیده مقاله:
ویروس موزائیک یونجه دارای دامنه میزبانی وسیعی بوده و علفهای هرز از جمله منابع حفظ و نگهداری ویروسها در غیاب میزبانهای زراعی می باشند. شناسایی و ردیابی این مزیبانهای نگهدارنده نقش بسیار مهمی در کنترل و کاهش خسارت نای از عوامل ویروسی دارد. در این بررسی 50 نمونه تصادفی علف هرز متعلق به هشت گونه از پنج خانواده گیاهی از اطراف مزارع یونجه در استان لرستان جمع آوری گردید. آلودگی نمونه ها به ویروس موزائیک یونجه با استفاده از روش مولکولی آر. .تی.پی. سی. آر، داس- الایزا و بکارگیری آنتی بادی اختصاصی مورد مطالعه و مقایسه قرار گرفت. آر. ان. ای نمونه های مورد نظر با استفاده از محلول تجاری (تری-ری ای جنت) و طبق دستورالعمل شرکت سازنده استخراج و وجود آلودگی به این ویروس در آنها با استفاده از آغازگرهای اختصاصی طراحی ده برای ناحیه ژن پروتئین پوششی این ویروس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون پی. سی. آر. نشان دهنده آلودگی پنج نمونه از علف هرز منداب (رقم ساتیوا) از خانواده براسیکاسه با ویروس موزائیک یونجه بود. در این روش در نمونه های آلوده قطعه دی.ان.ای به اندازه حدود 1000 کیلوباز تکثیر گردید که با اندازه قطعه مورد انتظار مطابقت داشت. این در حالی بود که همین نمونه ها در آزمون الایزا دارای واکنش بسیار ضعیفی بودند. این نمونه ها روی گیاهان محک توتون رقم وایت بارلی منجر به ظهور علائم مشخصه آلودگی به این ویروس در آنها گردید. نتایج این بررسی نشان داد که روش مولکولی بی.سی.آر در آلودگی ویروس موزائیک یونجه در میزبان های علف هرزی از دقت بالاتری برخوردار است. همچنین این اولین گزارش از ردیابی ویروس موزائیک یونجه در علف هرز منداب می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم محمودی
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا
شیرین فرزادفر
موسسه تحقیقات گیاهپزشکی، بخش ویروس شناسی گیاهی
مژده ملکی
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا
رضا پوررحیم
موسسه تحقیقات گیاهپزشکی، بخش ویروس شناسی گیاهی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :