تنوع ژنتیکی نمونه های ایرانی و خارجی زیر گونه چغندر ماریتیما با استفاده از نشانگرهای مولکولی

چغندرقند اولین گیاه زراعی است که ایجاد آن مبتنی بر یافته های جدید علم ژنتیک می باشد. با توجه به اهمیت زیرگونه ماریتیما (Beta vulgaris spp. Maritime) در انجام پروژه های اصلاح چغندرقند در سطح جهان، در کشورمان ضروری است تا شناخت مناسبی از نمونه های ایرانی زیر گونه ماریتیما صورت گیرد. در این مطالعه تنوع ژنتیکی 13 نمونه چغندر ماریتیما شامل 10 نمونه ایراین و سه نمونه اروپایی بررسی شد. در مجموع 13 آغازگر ریزماهواره ای، برای تکثیر قطعاتی از DNA ژنومی گیاه استفاده شد. 176 مکان ژنی امتیاز بندی شدند که از این تعداد 147 مکان چند شکلی نشان دادند. برای ارزیابی شباهت ژنتیکی میان نمونه ها از تجزیه خ وشه ای با استفاده از ماتریس تشابه جاکارد با روش UPGMA استفاده گردید. تجزیه خوشه ای داده های مولکولی،چغندرهای ماریتیما را در دو گروه کاملاً مجزای ژنتیکی (نمونه های ایرانی و نمونه های اروپایی) قرارداد. بررسی دندروگرام حاصل از تجزیه خوشه ای وجود تنوع زیاد در بین نمونه ها را نشان داد. این نتایج نشان داد که نشانگرهای ISSR به طور مؤثری می توانند برای مطالعه تنوع ژنتیکی توده های چغندر استفاده شوند.

کلیدواژه ها:

چغندرقند ماریتیما ، تنوع ژنتیکی ، نشانگر ISSR