ردیابی نژاد سی (C) ویروس وای سیب زمینی با استفاده از تکنیک آر.تی.پی.سی.آر در استان خراسان رضوی

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 500

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CIGS12_0982

تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1392

چکیده مقاله:

از مهمترین ویروسهای بیمارگر در سیب زمینی می توان به ویروس وای سیب زمینی PVY اشاره نمود. تاکنون سه نژاد (سویه) اصلی N,C و O از این ویروس در دنیا گزارش شده است ولی حضور فقط دو نژاد N و O در مناطق کشت شمال شرق کشور در استان خراسان رضوی دریابی گردیده است. در این بررسی وضعیت نژاد C این ویروس در استان خراسان رضوی مورد بررسی قرار گرفت. در تابستان سال 1390 تعداد 124 نمونه از بوته های با علائم مشکوک به آلودگی ویروسی از مناطق عمده سیب زمینی کاری این استان شامل تربت حیدریه، چناران، فریمان و قوچان جمع آوری و با استفاده از آنتی بادیهی منوکلنال اختصاصی سه نژاد فوق الذکر و به روش تاس-الایزا مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان دهنده وجود آلودگی سه نژاد (N,C و O) در نمونه های مناطق چناران بترتیب (2، 29، 44 درصد)، تربت حیدریه (4، 31، 37 درصد) ، فرمان (7، 42، 58 درصد) و قوچان (1، 29، 67 درصد) بود. تعداد پنج نمونه الایزا مثبت با آنتی بادی نژاد C، انتخاب شده و آر.ان.ای کل این نمونه ها استخراج و حضور آر.ان.ای ژنومی نژاد C در آنها بکمک اکنش آر.تی.پی.سی.آر و با بکارگیری آغازگرهای اختصاصی طراحی شده برای تکثیر ناحیه ای از ژن پروتئین پوششی این نژاد مورد بررسی قرار گرفت که در مورد هر پنج نمونه منجر به تثیر قطعه دی.ان.ای بطول مورد انتظار حدود 600 جفت بازگردید. این نتایج نشاندهنده آلودگی هر پنج نمونه مورد بررسی به نژاد PVY-C بود. این اولین گزارش از آلودگی مزارع سیب زمینی استان خراسان رضوی به نژاد C ویروس وای سیب زمینی می باشد که با استفاده از تکنیک آر.تی.پی.سی.آر مورد ردیابی و تأئید قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

ویروس وای سیب زمینی ، نژادها ، ردیابی ، واکنش زنجیره ای پلیمراز

نویسندگان

سحر باسره

گروه گیاه پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا

رضا پوررحیم

بخش تحقیقات ویروس شناسی گیاهی، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، تهران

مژده ملکی

گروه گیاه پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا

شیرین فرزادفر

بخش تحقیقات ویروس شناسی گیاهی، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، تهران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • De Bokx, J.A. and Huttinga, H. 1981. Potato virus Y. ...
  • Fauquet, C. M., Mayo, M. A, Maniloff, J., Desselberger, _ ...
  • Hooker, A. J. 1981. Compendium of Potato Diseases, APS Press, ...
  • Khakvar, R., Pourrahim, R. and S hamsbakhsh, M. 2000. Occurrence ...
  • Loebenstein, G., Berger, Ph., Brunt, A., Lawson, R.H., eds. 2001. ...
  • Pourrahim, R., Farzadfar, Sh., Golnaraghi, A.R., and Ahoonmanesh, A. 2007. ...
  • Pourrahim, R., Shahraeen, N., Ahoonmanesh, A. and Karimi, A.R. 1998. ...
  • Riechmann, J. L, Lain, S. and Garcia, .J. A. 1992. ...
  • Stevenson, R. Loria, R. Franc, G. Weingartner, D.P. 2004. compendium ...
  • نمایش کامل مراجع