چند شکلی ژنتیکی جمعیت های زنبور عسل استان کرمان با نشانگرهای ISSR

ارزیابی DNAژنومی زنبورها در استان کرمان با دو آغازگرISSRانجام شد. با استفاده از این آغازگرها 16 قطعهDNAتکثیر شد که همه چند شکل بودند. تعداد قطعات تولید شده در پروفایل های DNAشهرهای مختلف از 2 تا 8 قطعه، با اندازه هایی که از 150 تا 1000 جفت باز متغییر بود تغییر می کرد. تنوع ژنتیکی افراد 6 شهر با نشانگرهای(AGAC)4GC و AC)8G در PCR آشکار شد و پروفایل های DNAبه دست آمد. قطعات با استفاده ازISSR-PCRتولید شد. میانگین شاخص شانون بر اساس نشانگر(AC)8Gبرای جمعیت زنبورعسل جیرفت، کرمان، فلو (زنبور بومی جیرفت)، راین، رابر و بردسیر به ترتیب 0/52و0/36و0/50و0/61و0/42و0/19 بود و براساس نشانگر(AGAC)4GCبرای جمعیت زنبور عسل جیرفت، کرمان، فلو (زنبور بومی جیرفت)، راین، رابر و بردسیر به ترتیب0/52و0/51و0/46و0/39و0/41و0/27 بود آنالیز خوشه ای با استفاده از روشUPGMAانجام شد و دندروگرام رابطه ژنتیکی بین 30 فرد در6جمعیت به دست آمد. هاپلوتیپ ها محاسبه شد و فراوانی ها در هر جمعیت مقایسه گردید. نتایج این پژوهش می تواند اطلاعات ملکولی پایه ای برای مطالعه بیشتر روی زنبورهای عسل بومی با نشانگرهای ISSRفراهم آورد.

کلیدواژه ها:

نشانگرهایISSR ، زنبور عسل بومی ، چندشکلی ، دندروگرامUPGMA ، هاپلوتیپ