شناسایی دو ایزولهی بومی دریاچه ارومیه براساس ژنهای هستهای و اندامکی

جلبکها گروه بزرگی از موجودات هستند که از جنبههای اقتصادی و اکولوژیکی دارای اهمیت بوده و به عنوان پایه اصلی هرم انرژی اکوسیستمها بشمار میآیند. در تشخیصروابط فیلوژنتیکی جلبکهای سبز از مارکرهای مولکولی شامل ژنهای هستهای و اندامکی استفاده میگردد. در این پژوهش دو گونهی استخراج شده از دریاچه ارومیه(U3 و 4 U به دلیل شکل ظاهری متفاوت نسبت به ایزولههای دیگرو تولید بتاکاروتن بیشتر، استفاده شد. برای بررسی این ایزولهها ابتدا توالیهای مربوط به ژنهای هستهای18S rDNA و ITS) و ژنهایاندامکیrbcl و psaB ،16S rDNA مربوط به جنس دونالیلا از پایگاهNCBIجمع آوری و از نواحی احاطه کننده ژنهای حفاظت شده گونههای مختلف مشخص گردید وآغازگرهای مربوط به هر ژن با استفاده از نرم افزار طراحی شد. با توجه به نتایج حاصل از ژنهای هستهای، اندازه ناحیه ژنی 18S rDNAدر نمونه مورد مطالعهbp1750 به دست آمد که نشان دهنده این است که این ناحیه فاقد اینترون است همچنین برای ناحیه نیمه حفاظت شدهITSقطعهای به طول تقریبیbp750 بدست آمد که با توجه به نتایج قبلی دور از انتظار نبوددر بررسی ژنهای ناحیه کلروپلاستیpsaB و rbcl ،16S rDNAبترتیب باندهایی در اندازه تقریبی1200,1500,3300bp بدست آمد. قابل ذکر است که مراحل تکمیلی این تحقیق در حال انجام بوده و نتایج حاصل از توالی یابی این ژن گزارش خواهد شد.

کلیدواژه ها:

جلبک دونالیلا ، ژنهای هستهای و اندامکی ، شناسایی مولکولی