ارزیابی پلی مورفیسم پروموتور درون اینترونی آنکوژنMDM 2 و تاثیر آن بر بیانMDM2 در سارکوماهای بافت نرم گربه

تومورهای بافت نرم 20 درصد کل انواع بدخیمی ها را در گربه شامل می شوندMDM2 انکوژن مهمی است ک ه بواسطه اتصال به پروتئینp53تخریب آنرا تشدید نموده و در بروز انواع تومورها نقش دارد. تاثیر جهش پرورموتور داخل اینترون ژنMDM2 در بروزانواع بدخیمی ها در انسان به اثبات رسیده است با اینحال مطالعه ای در خصوص پلی مورفیسم پروموتور این ژن در گربه در دسترس نمیباشد. این مطالعه بر رو ی نمونه های تومور ی تثبیت شده در فرمالین و پارافینه 23 گربه مبتلا به تومور های لیپو سار کوما n=6لیومایوسارکوما، n=4 همانژیوسارکوماn=4 فیبرسارکوماn=5 و کندروسارکوماn=4 انجام شد. نمونه ها با استفاده از روشایمنو هیستوشیمی و با استفاده از آنتی بادی ضدMDM2 رات مورد ارزیابی قرار گرفتند. پلی مورفیسم پروموتور ژن با استفاده ازPCR و تعیین توالی مستقیم و با استفاده از نرم افزار 1.7Vector NTIمورد ارزیابی قرار گرفتدر مجموع نمونه ها پنج نوع جهش17/4 درصد) شاملT165C ،G132C در فیبرو سار کوما و لیپوسار کوماG213T و A182G در کندروسارکوما و همانژیوسارکوما وC185Tدر لیپوسارکوما مشاهده شد. در مجموع در 7 مورد از کل تومورها30/43درصد) و در3 مورد از تومورهای دارای جهش ( 60 درصد) افزایش بیان ژنMDM2مشاهده گردیدنتایج این تحقیق نشان داد که بروز تومور های بدخیم بافت نرم در گربه با جهش پروموتور و افزایش بیان ژنMDM2 ارتباط دارد. همچنین تایید وجود جهش در ناحیه پروموتور ژنMDM 2 در گربه ممکن است بخشی از مکانیسم مولکولی موثر بر بروز تومور های بافت نرم مشابه آنچه در انسان اتفاق می افتد باشد

کلیدواژه ها:

آنکوژنMDM2 ، سارکوماهای بافت نرم ، پایمورفیسم ، گربه