بررسی تنوع ژنتیکی لاینهای گندم دوروم با استفاده از نشانگرهایISSR

علیرغم اهمیت حیاتی ذخایر ژنتیکی، تنوع ژنتیکی بسیاری از محصولات زراعی از جمله گندم دوروم در دهههای گذشته کاهش یافته است. کاهش تنوع علاوه بر کاهش بازدهی برنامههای اصلاحی باعث ایجاد یکنواختی در مزارع و آسیبپدیری محصولات کشاورزی در برابر تنشهای محیطی میگردد. به منظور توسعه ژرم پلاسم گندم دوروم کشور، تنوع ژنتیکی 50 لاین گندم دوروم(Triticum durum L.)با استفاده از نشانگرهایISSRمورد بررسی قرار گرفت. از بین آغازگرهای مورد استفاده، 10 آغازگرISSRدر مجموع 70 مکان قابل امتیازدهی تولید کردند که از این تعداد 42 مکان ( 60 درصد) چندشکل بودند. بیشترین درصد مکانهای چندشکل مربوط به آغازگر UBC818100 درصد) و کمترین آن متعلق به آغازگرUBC857 36 درصد) بود. میانگین درصد مکانهای چندشکل به ازای هر آغازگر61/2درصد بود. بیشترین و کمترین مقدار هتروزیگوسیتی مورد انتظارHe به ترتیب برای آغازگرهایUBC 0/35 ) و 820 ) UBC456 0/19محاسبه شد. هتروزیگوتی مورد انتظار، ضریب شانونIوتعدادالل های موثرNe درلاین های گندم دوروم موردمطالعه به ترتیب 0/49و1/56و0/33 بود. دندوگرام حاصل ازتجزیه خوشهای به روشcomplete linkageمبتنی بر ضرایب فاصله ژنتیکی دایس لاینهای مورد مطالعه را در 7 گروه اصلی قرار داد. از آنجاییکه فاصله ژنتیکی یک از فاکتورهای مهم در انتخاب والدین در برنامههای اصلاحی میباشد بنابراین لاینهایی که در گروههای متفاوت قرار گرفتند میتوانند به عنوان والدین بالقوه در برنامه های اصلاحی گندم دوروم معرفی شوند. البته لازم به ذکر است که علاوه بر فاصله ژنتیکی باید تفاوت لاینها به لحاظ صفات اصلاحی مورد نظر نیز در برنامه های اصلاحی مد نظر قرار گیرد

کلیدواژه ها:

گندم دوروم ، تنوع ژنتیکی ، شاخص شانون ، تجزیه کلاستر