بررسی اثرات محیطی بر میزان فعالیت آنزیم فیتاز در دو سویه آسپرژیلوس نایجر و فوزاریم اگزیسپروم

فسفر دومین ماده معدنی فراوان دربدن حیوانات است. فیتات یا میواینوزیتولهگزاکیسفسفات فرم رایج ذخیره فسفر در سلولهای گیاهی وجانوری است. فیتازها گروه ویژهای از فسفاتازها هستند که یک گروه فسفات را از این ماده آزاد میکنند. جذب فیتات در حیوانات تکمعدهای به علت نبود آنزیم فیتاز در دستگاه گوارش محدود است. از سوی دیگر گروه فسفات حلقه اینوزیتول با یونهای مثبت، اسیدهایآمینه، پروتئینها باند میشود و جذب آنها را مشکل میکند. از طرفی دفع فسفر توسط حیوان، باعث آلودگی زیست محیطی میشود. دراین تحقیق تاثیر سه محیط کشت مختلف درpH های متفاوت همچنین اثر دو منبع کربنی بر فعالیت فیتازی قارچ های مورد استفاده برای تولید فیتاز در موسسه تحقیقات علوم دامی کشور بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل درغالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام و داده ها با نرم افزارSPSSآنالیزشد. با توجه به نقش کلسیم در آزادسازی فسفر معدنی و ایجاد محیط مناسب برای اتصال فیتات به فیتاز معمولا فعالیت فیتازی در محیط حاوی کلسیم فیتات بیشتراست. حداکثر تولید در محیط کشتPSM+Naدر روز پنجم با130/11واحددر نانوگرم برای قارچ فوزاریم و125/27واحد در نانوگرم برای قارچ آسپرژیلوس در 5.5pH= ثبت شد. به نظر می رسد یون کلسیم موجود درCaCl2 در محیط حاوی سدیم فیتات وظایف لازم برای افزایش فعالیت فیتازی را انجام داده و نیازی به استفاده از کلسیم فیتات نیست. در کلیه نمونه ها میزان فعالیت آنزیمی در محیط های کشت حاوی گلوکز بیشتر از محیط های کشت حاوی ساکارز بود

کلیدواژه ها:

آنزیم فیتاز ، قارچ ، فعالیت آنزیمی ، اثرات محیطی