پلیمورفیسمهای کاربردی در ژن اکسیداز تناوبیAOX2 مرتبط با توانایی ریشهزایی در قلمههای Olea europaea L.

زیتون یکی از مهمترین محصولات میوه دار در سراسر حوزه مدیترانه است که صرفاً با ریشهدار شدن قلمههای نیمه خشبی تکثیر می شود.تشکیل ریشههای جانبی مرحلهی کلیدی در تکثیر رویشی برای تولید تجاری گیاهان باغی میباشد و این توانایی تحت تاثیر کنترل شدیدهورمون و ژنتیک است. تا کنون مطالعات زیادی جهت شناسایی ژنهای کنترل کنندهی توانایی ریشهزایی انجام شده ولی تنها چند جایگاه مرتبط در گونههای مختلف گیاهی پیدا شده است. در گیاهان ژن اکسیداز تناوبیAOX توسط خانواده ژنی کوچکی کد میشود و به عنوان نشانگر کاربردی در القای ریشه در قلمههای زیتون معرفی شده است. ظاهراً برای گرفتن الکترونها با سیتوکروم استانداردCyt رقابت میکند و تحت شرایط تنش، مولکولهای اکسیژن را به آب احیا میکند. طول کامل ژن بر اساس بخشی از توالیmRNAی ژن (JX912722.1) AOX2در زیتون و توالیهای ژنوم کولتیوار لچینو به دست آمد و دو آلل شناسایی شد. به منظور یافتن پلیمورفیسم های موثر، توالی ژن در نتاج حاصل از تلاقی لچینو و دلچه آگوجا – تفرقیافته در صفات ریشهزایی - و شامل نتاج با توان ریشهدهی بالا وپایین بررسی شد. نتایج نشان داد که ارتباط خوبی بین پلیمورفیسمهای تک نوکلئوتیدی در توالی ژنOeAOX2 و توانایی ریشه زایی وجود دارد. آزمایشات بعدی در تایید نتایج حاصله بر روی ژنوتیپهای زیتون ایرانی در حال انجام میباشد.

کلیدواژه ها:

توالی پلیمورفیسم ، توانایی ریشهزایی ، ژنOeAOX2 و Olea europaea L