دفنزین؛ عاملی برای مقاومت پایدار

گندم نانTriticum aestivum یکی از مهمترین گیاهان زراعی در جهان میباشد که در معرض پاتوژنهای زیادی قرار میگیرد. بر اساس آمار منتشر شده، بیماریهای گیاهی منجر به کاهش 35 درصد از تولیدات گندم میشود. دفاع گیاه در برابر پاتوژن در نتیجه خصوصیات دفاعی ساختاری وبیان ژنهای درگیر در مقاومت میباشد. ترکیباتی در گیاه وجود دارد که مقاومت عمومی به گیاه میدهند از جمله این ترکیبات دفنزینها میباشد. دفنزینهای گیاهی یک خانواده کوچک از پپتیدهای دفاعی میباشند که معمولاً شامل یک پپتید نشانه در انتهای آمینی و یک زنجیره پپتیدی اصلی هستند و همچنین پپتیدهای غنی از سیستئین میباشند. با بررسی دادههای ریزآرایهmicroarray که یکی از روشهای استاندارد برای مطالعه بیان ژن در مقیاس وسیع میباشد، مشخص شده که این ژنهای دفنزین در برابر تنشهای زیستی و غیر زیستی افزایش و یا نیز کاهش بیان دارند. در این تحقیق به منظور بررسی و مشخص کردن میزان بروز و تأثیر این ژن دفنزین در مقاومت گندم نان نسبت به بیماریهای مختلف، سه کتابخانه مختلف از دادههای میکرواری با ایزولاینهای مقاوم و حساس گندم از سایتNCBIگرفته و بررسی شد. دادههای حاصل با استفاده از نرمافزارFlexarrayآنالیزو نمودار الگوی بیانی ژن دفنزین رسم شد. در این تحقیق مشخص شد ژن دفنزین در ساعتهای ابتدایی آلودگی افزایش چندانی نداردودر 24 ساعت بعد از آلودگی افزایش بیان شروع میشود و بعبارتی دیگر دفنزین تظاهر دیرهنگام دارد

کلیدواژه ها:

دفنزین ، ریزآرایه ، گندم ، Puccinia striiformis ، Fusarium graminearum