بهینه سازی جوانهزنی و رشد لوله دانهگرده جوHordeum vulgare L. در شرایط آزمایشگاهی

دانههای گرده، سلولهای گیاهی ویژه و مهمی هستند که بررسی جوانهزنی و رشد لولهگرده آنها از موضوعات تحقیقاتی مهم در مطالعات مرفولوژی، فیزیولوژی، بیوتکنولوژی، اکولوژی، تکاملی، بیوشیمیایی، مولکولی و بیولوژی میباشد. جوانهزنی دانهگرده در محیط کشتاینویترو تکنیک موثری برای فهمیدن اساس و جنبههای کاربردی و بیولوژیکی جوانهزنی دانهگرده میباشد. از اینرو برای یافتن محیطکشت مناسب برای جوانهزنی دانهگرده جو، اقدام به کشت دانهگرده ارقام تجاری یوسف و جنوب در محیط کشتهایی با غلظتهای متفاوت ساکارز، پلی اتیلن گلیکول، نیترات کلسیم و اسید بوریک گردید. بعد از بهینهسازی محیط کشت تاثیر روشنایی، تاریکی و زمان برروی جوانهزنی دانه گرفته، مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت مشخص شد که کشت دانه گرده در محیط حاوی 18 درصد ساکارز، 10درصد PEG,0/8 گرم بر لیتر نیترات کلسیم و0/3گرم بر لیتر اسید بوریک باpH =6/3و نگهداری در دمای 25 درجه سانتیگراد بهمدت یک ساعت بهترین شرایط را برای جوانهزنی آن فراهم مینماید. همچنین بررسیها نشان داد که روشنایی باعث کاهش درصد جوانه زنی دانهگرده میشود. نگهداری بیش از یک ساعت در تاریکی تاثیری در درصد جوانهزنی دانهگرده نداشت و تا حدی باعث افزایش تعداد دانهگرده با لوله پیچخورده گردید

کلیدواژه ها:

اسیدبوریک ، جو ، جوانهزنی دانهگرده ، ساکارز ، نیتراتکلسیم