بادیهای نوترکیب مهندسی شدهدرمانهای دارویی آینده مبتنی بر آنتی

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 601

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CIGS13_0902

تاریخ نمایه سازی: 7 بهمن 1393

چکیده مقاله:

آنتیبادیهای منوکلونال یکی از گروههای اصلی داروهای موفق در درمان بسیاری از بیماریهای انسانی بخصوص در سرطان و اختلالات ایمونولوژیک میباشند. پیشبینی شده است که تا سال 2014 آنتیبادیهای درمانی یا پروتئینهای متصل به آنتیبادی حدود 60 درصدپرفروشترین داروها را در سطح جهان شامل شوند. تا به امروز چندین آنتیبادی نوترکیب توسط روشهای مهندسی ژنتیک، طراحی و تولیدشده که موجب افزایش فعالیت آنتیبادیهای کامل طبیعی شده است. قطعات آنتیبادی نوترکیب کوچکتر با اندازه و ظرفیت متفاوت مثل scFvنانوبادیminibody و diabody ،Fab ،VNAR به عنوان جایگزین مطمئن آنتیبادیهای کلاسیک ارائه شدهاند. در مقایسه با آنتی بادیهای کامل، این قطعات آنتیبادی را میتوان به صورت اقتصادیتر تهیه نمود و خصوصیات منحصربفردی برای طیف وسیعی از کاربردهای تشخیصی و درمانی دارند. ویژگیهای مفید این آنتیبادیهای مهندسی شده شامل اندازه کوچک آنها، پایداری حرارتی، حلالیت بالا، ظرفیت تاخوردن دوباره و نفوذ به بافت میباشد. قطعات آنتیبادی در عوامل چندظرفیتی و با اختصاصیت چندگانه، متصل به عوامل درمانی (مثل رادیونوکلئیدها، نانوذرات، توکسینها، آنزیمها، لیپوزومها، و ویروسها) و به شکل مهندسی شده به منظور افزایش کارایی درمانی (مثل گیرندههای آنتیژنی کایمریک) مورد استفاده قرار گرفتهاند. در این مقاله، پیشرفتهای اخیر در طراحی اشکال جدید آنتیبادی و کاربردهای درمانی آنها با تاکید روی آنتیبادیهای مهندسی شده که در مراحل آزمونهای بالینی هستند، مورد بررسی قرار میگیرد

نویسندگان

محسن ابوالحسنی

آزمایشگاه هیبریدوما، بخش ایمونولوژی انستیتو پاستور ایران، ایران

مریم یاسمی

دانشجوی کارشناسی ارشد زیست فناوری میکروبی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی دامغان

زهرا شریف زاده

آزمایشگاه هیبریدوما، بخش ایمونولوژی انستیتو پاستور ایران، ایران