اثر توزیع اثراتQTLها بر صحت ارزشهای اصلاحی ژنومی تک صفتی و چند صفتی

مطالعات مختلف مزایای ارزشهای اصلاحی ژنومی که توسط نشانگرهای پراکنده شده در کل سطح ژنوم برآورد می شوند را گزارش کردند. از عوامل تاثیر گذار بر صحت ارزشهای اصلاحی ژنومی می توان به توارث پذیری ، اندازه جمعیت مرجع، روش برآورد ارزشهای اصلاحی ژنومی و عدم تعادل پیوستگی بین نشانگرهاوQTLها اشاره کرد. به منظور بررسی اثر توزیع اثراتQTLها بر صحت ارزشهای اصلاحی ژنومی تعداد 100 حیوان غیرخویشاوند برای 50 نسل، جهت ایجاد عدم تعادل پیوستگی بین جایگاه ها آمیزش تصادفی داشتند برای هر حیوان ژنومی با طول 10 مورگان و تعداد 10 کروموزوم با طول یکسان 1 مورگان، شبیه سازی شد. تعداد 1000 نشانگرSNPدرفواصل مساوی بر روی هر کروموزوم قرار گرفتند. تعدادQTLهای موثر بر صفات 200 عدد بودند، که اثرات جایگزینی آنها از یکی ازتوزیع های نرمال، گاما و یکنواخت گرفته شدند. تعداد صفات در نظر گرفته شده دو صفت با توارث پذیری0/6و0/1بودند که دوهمبستگی 0/1و0/6بین آنها اعمال شد ازروش BLUP و تجزیه های تک و چندصفتی برای براورد اثر نشانگرها استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که وقتی همبستگی بین صفات بالا بود آنالیزهای چندصفتی نسبت به آنالیزهای تک صفتی باعث افزایش صحت ارزشهای اصلاحی ژنومی صفت با توارث پذیری پایین شد. توزیع اثراتQTLها تاثیر معنی داری بر صحت ارزشهای اصلاحی ژنومی هیچ یک از صفات با توارث پذیری بالا و پایین و همچنین برای آنالیزهای تک و چندصفتی نداشت

کلیدواژه ها:

انتخاب ژنومی ، تجزیه تک صفتی ، تجزیه چندصفتی ، توزیع اثراتQTL