بررسی ارتباط مراکز تحقیقاتی و دانشگاهی با مراکز تحقیق و توسعه

دیر زمانی است که پیوند دانشگاه و مرکز تحقیق و توسه صنعتی در انتقال دستاوردها و یافته های علمی در بسیاری از کشورها بعنوان پیکری اصلی فعالیتهای پژوهشی و اساس نواوریها به حساب می آید و در انی بین بحثهای کامل ترین که به پیوند سه جانبه دانشگاه، صنعت و دولت می پردازند. خصوصا در کشورهای رو به رشد از اهمیت وافری برخوردار است. مداخله دولت در پیوند مراکز تحقیق و توسعه و دانشگاه بیشتر بصورت کانالیزه نمودن امور تحقیقات و در راستای طرح های کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت توسعه صنعتی مطرح است و عمدتا دولت بعنوان مجری طرح های پژوهشی و واسطه ای جهت به چرخش در آمدن سریع تر چرخه پژوهش صنعتی در این فراگرد پا به عرصه میدان می گذارد. مقاله کنکاشی در پیوند صنعت ، دانشگاه و دولت دارد، وسعی نموده است جاگیاه هر سه را در نمونه های گوناگون کشورهای مختلف مورد بررسی قرار دهد. از این رو در بخش مستقل مطالب ارائه خواهد شد. بخش نخست به پیوند دانشگاه و صنعت در امرتحقیق وتوسعه اختصاص یافته است و ضمن تشریح نقش هر یک از طرفین هشت الگوی رایج در برقراری ارتباط موثر بین دانشگاه و صنعت تشریح شده است. همچنین طرح پیشنهادی جهت بهبود ارتباط ارگانیک دانشگاه و صنعت و بازتاب تنگناهای تکنیکی و تخصصی و جذب افراد و امکانات جهت تزریق به صنایع در قالب تشکیل موسسه حمایت از رشد وتوسعه صنایع تدوین و ضمن تشریح، اهداف اصلی تشکیل این موسسه ارائه گردیده است. بخش دوم تجربه هایی از کشورهای عضو سازمان بهره وری آسیایی و سازمان همکاری های اقتصادی در بیان چگونگی ارتباط صنعت، دانشگاه و دولت ارائه می دهد.