ایجاد صنایع دانش محور در کشور

یکی از کاربردهای اساسی دانش در کشورهای توسعه یافته، کاربرد آن در صنایع این کشورها (از جمله صنعت خودرو، غذا، پتروشیمی ، ICT، توریسم و …) می باشد. اما در کشور ما، حتی در صنایع پیشرفته نیز تنها به در اختیار گرفتن داده ها و تبدیل آنها به سطوح بالاتری از اطلاعات و دانش بسنده شده است در حالیکه شاید چالش برانگیزترین مقوله در مدیریت دانش، بکارگیری اطلاعات می باشد. لازمه این امر خلق صنایع دانش محور در کشور می باشد. صنعت دانش محور، صنعتی است که خلق دانش در کلیه سطوح آن از کارگران ساده گرفته تا مدیران رده های بالا، درونی شده و افراد پس از آموختن دانش، آن را در اختیار گرفته و توسعه دهند، در انتها نیز آن را مستند سازی کرده و اطلاعات حاصله را با همگان سهیم شوند. توانایی در نوآوری بیش از هر چیز دیگر موفقیت صنعت کشور ما را تضمین می کند و مدیریت داشن می تواند به نوآوری در صنعت – با یافتن طرق جدید کاهش هزینه ها و قیمتها، روشهای جدید خدمات به مشتری، یا با توسعه سریع تکنولوژی – کمکهای شایانی داشته باشد. اما باید این نکته را هم بدانیم که کار مشکلتر ما دراین راه، تغییر فرهنگ و طرز عملکرد صنایع کشور است تا بتوان رشد و بکارگیری مناسب داراییهای دانشی را از بالاترین سطح مدیران به پایین ترین سطح کارکنان مورد تشویق قرار داد و این امر نیز مستلزم تغییرات در استخدام، ارتقاء ، حقوق و دستمزد و … می باشد. در این مقاله سعی می شود تا به راهکارهای عملی برای ایجاد صنایع دانش محور در کشور، دشواریها و خطرات پیش رو برای پیاده سازی و شناخت ویژگیهای صنعت هوشمند پرداخته شود.