توسعه فن آوری اطلاعات و ارتباطات «شاهراه ورودی»

در نخستین دهه های هزاره دوم حکیم ابوالقاسم فردوسی، این خردمند فرزانه توس با دلی آکنده از درد و رنج و اضطراب به ایرانیان در هر جایگاه و منزلتی ، چنین پیام داد: سراسر جهان حکمت و عبرت است چرا بهره ما همه غفلت است؟ هزار سال بعد همزمان با آغاز سال 2000 میلادی مردمان جهان از هر نوع رنگ و نژاد و سایر خصوصیات، پا بر عرصه ای نهاده اند که موسوم به هزاره سوم است. براستی اگر فردوسی امروز هم زنده بود، چه می گفت؟ اما بارزترین و شاید مهم ترین ویزگی دهه نخست این هزاره جدید که تغییرات به سزایی در زمینه های علمی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و خلاصه جریانات سیاسی پویایی را در متن خود جای داده است که همه ما انسان ها را به زندگی در جامعه ای فرامرزی مجبور می کند. خصوصیت آشکار ای گونه زندگی آنست که فرا اندیش است. مرز، ملیت، مذهب، یا نژاد نمی شناسد و به هدفی متعالی تر از آنچه به دست اهل سیاست ترسیم شده است، خیره می شود و با پر رنگ تر شدن این روند سرانجام به بلوغ سیاست و سیاست مداران نیز انجایده و بستر همزیستی مسالمت امیز برای تعاطی اندیشه ها که شایسته و زیبنده مقام انسانی است، محقق می شود. بلوغی که از آن یاد شد به تدریج تمدن ها را ا اندیشه استمعارگارنه نسبت به هم منصرف ساخته، با سیاست زدایی از درون دانش و فرهنگ خویش به همراهی با قافله ای که از آن به قافله علمی / فرهنگی فرامرزی جامعه بین المللی یاد می شود، خواهند پیوست.