بررسی اثر ضخامت مبرد و عملیات حرارتی بر روی مقاومت سایشی چدنهای نشکن آستمپر کاربیدی (CADI)

در سال ها ی اخیر، نیاز روزافزون صنایع به استفاده از موادی با خواص ویژه، باعث پیدایش روش ها ی جدیدی در فراوری مواد شده است . یکی از این روش ها ، تولی د چدن ها ی نشکن آستمپر کاربیدی است که علاوه بر مقاومت سایشی مناسب، چقرمگی قابل قبولی نیز دارد . برای ایجاد کاربید در چدن ها ی نشکن، روش ها ی مختلفی پیشنهاد شده که در پژوهش حاضر ا ز روش مبردگذاری استفاده شده است . برای انجـام پـژوهش، نمونـه هـای مختلفـی بـا ضخامت ها ی متفاوت مبرد، ریخته گری شده و برای ارزیابی خواص سایشی، سیکل ها ی مختلف عملیات آستمپر روی آن هـــا اعمـــال گردیـــد . ســـپس آزمـــایش ســـایش تحـــت نیروهـــا ی مختلـــف بـــا اســـتفاده از دســـتگاه Block-on-Ring در CADI روی نمونه ها انجام گرفت . نتایج حاصل، نشان از بهبود مقاومت سایشی نمونه های مقایسه با نمونه های ADI دارد، که ایـن بهبـود بـستگی بـه مورفولـوژی کاربیـدها، میـزان آسـفریت، مارتن زیـت و آستنیت باقیمانده دارد . با استفاده از ضخامت ها ی متفاوت مبرد، می توان عمـق نفـوذ کاربیـد را بـسته بـه موقعیـت کاری قطعه و میزان حساسیت آن، تنظیم نمود . با توجه به اینکه روش مبردگـذاری فقـط روی عمـق محـدودی از سطح موثراست، قسمت ها ی مصون از اثر مبرد، چقرمگی خود را حفظ می نمایند

کلیدواژه ها:

چدن ها ی نشکن آستمپر (ADI) ، مبرد ، کاربید ، سایش ، TRIP ، از پوست رفتگی