تاثیر درمان شناختی- رفتاری بر مبنای پروتکل سالسمن و ناتان بر اهمال کاری دانشجویان

اهمال کاری به عنوان تمایل به اجتناب از فعالیت و موکول کردن انجام کار به آینده، مشکلی شایع در میان دانشجویان است. هدفپژوهش حاضر تاثیر درمان شناختی- رفتاری بر اهمال کاری در دانشجویان بود. در این مطالعه شبه آزمایشی بر اساس نقطه برشمقیاس اهمال کاری تاکمن 36 نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل گمارده شدند. ابزار مورداستفاده اینپژوهش پرسشنامه ی مقیاس اهمال کاری تاکمن بود. بعد از یک دوره 45 روزه پیگیری، یافته ها نشان دادند درمان شناختی -رفتاری به طور موثری اهمال کاری را در دانشجویان کاهش دادند و این تاثیرات در دوره پیگیری باثبات باقی ماندند. شناساییفاکتورهای میانجی اثربخشی می تواند به بهبود پروتکل درمانی کمک کند.

کلیدواژه ها:

اهمالکاری ، درمان شناختی – رفتاری ، دانشگاه علوم پزشکی زنجان