مقایسه تمایزیافتگی و ابرازگری هیجانی در همسران خیانت دیده و عادی

خیانت زناشویی عامل ازهم گسیختگی ساختار خانواده و نیز یکی از دلایل عمده طلاق و فروپاشی خانواده ها است، اما اطلاعاتکمی از ویژگی های افراد مستعد و عوامل زمینه ساز خیانت وجود دارد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه میزان تمایزیافتگی وابرازگری هیجانی همسران خیانت دیده و همسران عادی شهر تهران بود. روش پژوهش علی مقایسه ای و جامعه آماریدربرگیرنده زنان و مردان خیانت دیده و عادی شهر تهران در سال 1396 بود. افراد گروه نمونه 200 نفر که نمونه همسرانخیانت دیده 100 نفر و نمونه همسران عادی 100 نفر بودند که نمونه همسران خیانت دیده با روش نمونه گیری در دسترس ونمونه زوجین عادی با روش تصادفی ساده انتخاب و پرسشنامه های تمایزیافتگی اسکورون و فریدلندر و ابرازگری هیجانی(EEQ) را تکمیل کردند. یافته های به دست آمده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری و t دو گروه مستقل نشان دادند بینتمایزیافتگی و ابرازگری هیجانی همسران خیانت دیده و عادی تفاوت وجود داشت که مقادیر میانگین حاکی از بالا بودنتمایزیافتگی و ابرازگری هیجانی در همسران افراد عادی بود. طور کلی میتوان نتیجه گرفت که همسران خیانت دیده در مقایسهبا همسران عادی، از تمایزیافتگی و ابرازگری هیجانی پایین تری برخوردار میباشند که همین عوامل می توانند زمینه ساز خیانتزناشویی باشند.

کلیدواژه ها:

تمایزیافتگی ، ابرازگری هیجانی ، خیانت زناشویی