احساس شرم و اضطراب اجتماعی: نقش میانجی خودارزیابی منفی از عملکرد اجتماعی

هدف پژوهش، تعیین نقش احساس شرم در اضطراب اجتماعی، به واسطه خودارزیابی منفی از عملکرد اجتماعی بود. صد و هشتاد وهشت دانشجوی دختر دانشگاه تبریز به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به پرسشنامه های اضطراب اجتماعی، احساس شرم و خودارزیابی منفی از عملکرد اجتماعی پاسخ دادند. معادل یابی ساختاری نشان داد که احساس شرم قادر است به واسطه خودارزیابی منفی از عملکرد اجتماعی، تغییرات اضطراب اجتماعی را پیش بینی نماید؛ همچنین رابطه مثبتی بین احساس شرم و خودارزیابی منفی عملکرد اجتماعی وجود دارد بنابراین خودارزیابی منفی از عملکرد اجتماعی بین احساس شرم و اضطراب اجتماعی نقش میانجی را ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

اختلال اضطراب اجتماعی ، احساس شرم ، خودارزیابی منفی از عملکرد اجتماعی