مدلیابی روابط ساختاری سبک های دلبستگی، بخشش و رضایت زناشویی

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مستقیم و غیرمستقیم سبک های دلبستگی ایمن، اجتنابی و اضطرابی از طریق بخشش با رضایتزناشویی انجام شد. روش تحقیق از نوع همبستگی و شرکت کنندگان این پژوهش 561 نفر از زنان متاهل شهر تهران بودند که بهروش تصادفی خوشه ای از مناطق 4،7،11 انتخاب شدند. برای سنجش سبک های دلبستگی از پرسشنامه ی تجارب فرد در روابطصمیمانه ECR_R ، بخشش از مقیاس سنجش بخشودگی در خانواده FFS و رضایت زناشویی از پرسشنامه ی رضایت زناشوییS-MSI استفاده شد . نتایج به دست آمده از تحلیل مسیر نشان داد که اثر مستقیم سبک دلبستگی ایمن و اضطرابی با رضایتزناشویی معنادار بود اما رابطه مستقیم معناداری بین سبک دلبستگی اجتنابی با رضایت زناشویی وجود نداشت. همچنین سبکدلبستگی ایمن و اجتنابی با رضایت زناشویی رابطه غیرمستقیم دارد همچنین تاثیر مستقیم متغیر بخشش بر رضایت زناشویی نیزمورد تایید قرار گرفت؛ به عبارت دیگر سبک های دلبستگی ایمن، اجتنابی، اضطرابی و بخشش با رضایت زناشویی رابطه دارد. از مدلتاییدشده روابط علی می توان اینطور استنباط کرد که این دو مفهوم، یعنی سبک های دلبستگی و بخشش در کنار هم تاثیر بهسزایی بر رضایت زناشویی دارند.

کلیدواژه ها:

سبک های دلبستگی ، بخشش ، رضایت زناشویی