ویژگی های شخصیتی و نگرش به اعتیاد و مواد مخدر در دانشجویان

اعتیاد یک بیماری زیست شناختی، روانشناختی و اجتماعی است. تحقیقات نشان داده است که ویژگی های شخصیتی از جملهعوامل سبب شناختی مهم در گرایش به اعتیاد و مواد مخدر می باشند. این پژوهش با هدف بررسی پیش بینی نگرش به اعتیاد ومواد مخدر بر اساس 5 عامل بزرگ شخصیتی در دانشجویان استان مرکزی صورت گرفت. به منظور سنجش متغیرهای تحقیق ازپرسشنامه های نگرش نسبت به اعتیاد و مواد مخدر و فرم کوتاه پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت (NEO) استفاده شد.نمونه آماری شامل 238 نفر از دانشجویان مراکز پیام نور دلیجان، ساوه و محلات در سال 1394 بود که از طریق نمونه گیریخوشه ای انتخاب شدند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین گرایش به اعتیاد و مواد مخدر و متغیرهای شخصیتی،گشودگی به تجربه، توافق پذیری و وظیفه گرایی همبستگی منفی معناداری وجود دارد درحالیکه برونگرایی و روان نژندگرایی باگرایش به اعتیاد و مواد مخدر در دانشجویان رابطه معناداری نداشتند. بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه ویژگی شخصیتیتوافق پذیری تنها پیش بین کننده معنادار گرایش به اعتیاد و مواد مخدر در دانشجویان بود. نتایج این پژوهش نشان داد که بینویژگی های شخصیتی و گرایش به مواد مخدر و اعتیاد رابطه وجود دارد؛ بنابراین در مداخلات درمانی و پیشگیرانه اعتیاد به موادمخدر، توجه به ویژگی های شخصیتی خصوصا توافق پذیری از اهمیت زیادی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

اعتیاد ، نگرش ، مواد مخدر ، ویژگی های شخصیتی ، دانشگاه