پیش بینی گرایش به مصرف مواد مخدر بر اساس ناگویی هیجانی و مشکلات بین فردی در نوجوانان دختر شهر تهران

جوانان و نوجوانان در جوامع متمدن با گرایش به مصرف مواد مخدر به دنبال فرو نشانی هیجانات و کسب لذت و تجربیات جدیدمی باشند. در این مقوله همه نهادهای اجتماع از جمله خانواده، مدارس و ارگان های اجرایی متحمل پرداخت هزینه های گزافمادی و معنوی می شوند. این در حالی است که پیشگیری در همه حال کم بها تر از درمان بوده است. ضرورت شناخت مشکلاتنوجوانان دستیابی به این هدف را هموارتر می نماید. پژوهش حاضر به منظور بررسی پیش بینی گرایش به مصرف مواد مخدر باناگویی هیجانی و مشکلات بین فردی نوجوانان دختر شهر تهران انجام گرفته است. این پژوهش از نوع همبستگی بوده و 285نفر از جامعه دانش آموزان دختر شاغل به تحصیل در دبیرستان های شهر تهران که با روش نمونه گیری در دسترس، انتخابشدند و آزمون های ناگویی هیجانی تورنتو ، مقیاس خطر پذیری نوجوانان ایرانی و مشکلات بین فردی ، روی آنان اجراگردید. پس از تحلیل دادهها با استفاده از آزمون همبستگی و تحلیل رگرسیون، نتایج حاصله گزارش می شود: که ناگویی هیجانی و مشکلات بین فردی قابلیت پیش بینی گرایش به مصرف مواد مخدر را در دانش آموزان دبیرستانی دختر از توان معنادار بالا و مطلوبی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

نوجوانان دختر ، ناگویی هیجانی ، مشکلات بین فردی ، گرایش به مواد مخدر