سیستم های مغزی رفتاری و اختلال شخصیت اجتنابی

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه سیستم های مغزی رفتاری با اختلال شخصیت اجتنابی بود. در راستای این هدف از روش همبستگی استفاده شد. از بین جامعه دانشجویان دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 98 - 97 تعداد 64 نفر ( 31 پسر، 33 دختر) به شیوه تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه سیستم های مغزی رفتاری کارور و وایت و پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بر DSM-5 پاسخ دادند. یافته های حاصل از رگرسیون چندگانه نشان داد که بین سیستم بازداری رفتاری و نشانه های شخصیت اجتنابی رابطه مثبت و بین سیستم فعال سازی رفتاری و شخصیت اجتنابی رابطه منفی وجود دارد. مبتنی بر این یافته ها می توان استنباط نمود که سیستم های مغزی رفتاری قادر به پیش بینی نشانه های شخصیت اجتنابی هستند. علاوه بر این می توان بیان داشت که در شکل گیری نشانه های شخصیت اجتنابی عوامل شخصیتی از جمله سیستم های مغزی رفتاری نقش به سزایی دارند.

کلیدواژه ها:

سیستم های مغزی رفتاری ، سیستم بازداری رفتاری ، سیستم فعال ساز رفتاری ، شخصیت ، شخصیت اجتنابی