تعیین منشاء کانسار آنتیموان سفیدابه، شرق ایران، با استفاده از ایزوتوپهای گوگرد

در کانسار آنتیموان سفیدابه، جنوب شرق ایران، کانه زایی آنتیموان به صورت رگه ای در امتداد گسلها و شکستگی های عمیق با روند شمال باختری- جنوب خاوری و در سنگ میزبان کنگلومرایی الیگوسن رخ داده است. کانسار دارای بافت غالب شکافه پرکن بوده و شامل کانی های استیبنیت، والنتینیت، سنارمونتیت و استیبکونیت است و کوارتز باطله اصلی این کانسار می باشد. دگرسانی های مهم در منطقه دگرسانی های آرژلیک و سیلیسی هستند که بیشتر در اطراف رگه های کانی سازی شده قابل مشاهده اند. بر اساس شواهد زمین شناسی صحرایی، بررسی های میکروسکوپی الکترونی، تجزیه های نقطه ای کانی ها توسط میکروپروب و مطالعات ایزوتوپی گوگرد انجام شده بر روی کانی استیبنیت، کانی سازی در منطقه ی مورد مطالعه از نوع اپی ترمال، با منشاء ماگمایی می باشد.

کلیدواژه ها:

آنتیموان ، استیبنیت ، سفیدآبه ، ایزوتوپهای پایدار گوگرد