کانی شناسی، ژیوشیمی و الگوی رخداد کانه زایی مس در مناطق گریگ و گورخان، جنوب شرق شاهرود

کانه زایی های مس در مناطق گریک و گورخان در جنوب شرق شاهرود در درون سنگ های آتشفشانی و آذرآواری ایوسن رخ داده است. بافت ماده معدنی به صورت رگه - رگچه ای، دانه پراکنده و شکافه پرکن می باشد. کانی شناسی ماده معدنی ساده بوده و بطور عمده حاوی کانی های اولیه کالکوسیت و مس طبیعی است. کانی ثانویه مالاکیت نیز به صورت سطحی بر روی آگلومرا و درون حفرات و شکستگی ها قرار گرفته است. از مهمترین دگرسانی های موجود در منطقه می توان به دگرسانی کلریتی و هماتیتی اشاره کرد. دگرسانی کلریتی در منطقه دارای بیشترین گستردگی می باشد. سنگ های میزبان آتشفشانی در نمودارهای ژیوشیمیایی طیفی از سنگ های تراکی آندزیت بازالت، بازالت و آلکالی بازالت را دارا بوده و ماهیت کالک آلکالن دارند. مطالعات ژیوشیمیایی نشان میدهد که سنگ های آتشفشانی در منطقه گریک و گورخان دارای الگوی عناصر نادر خاکی (REE) یکسان و منشا ماگمایی مشابهی هستند. آنومالی منفی Nb و Tiدر این سنگها مبین آلایش ماگمای سازنده سنگ های بازالتی میزبان با پوسته قاره ایی است. بطور کلی ویژگیهای ژیوشیمیایی سنگ های آتشفشانی نشان دهنده خروج و ته نشت آنها در یک محیط کمانی می باشد. نمونه کانسنگ، بازالتهای دگرسان شده و غیردگرسان، در هریک از مناطق گریک و گورخان الگوی (REE) مشابه ای دارند. این مطلب نشان دهنده نشات گرفتن فلزات کانه ساز از شستشوی سنگ بازالتی توالی میزبان می باشد. با توجه به ویژگی های بافت وساخت، کانی شناسی، دگرسانی، نوع سنگ های میزبان و ویژگیهای ژیوشیمیایی، کانه زایی مس در مناطق گورخان و گریک را می توان مشابه کانه زایی تیپ میشیگان آمریکا در نظر گرفت.

کلیدواژه ها:

گورخان ، گریک ، مس طبیعی ، بازالت ، شاهرود