مروری بر کانسار طلای داشکسن، اپی ترمال یا پورفیری رهیافتی نو با شواهد ریزکاوالکترونی و ایزوتوپی H-O
محل انتشار: دهمین همایش انجمن زمین شناسی اقتصادی ایران
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,041
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CISEG10_233
تاریخ نمایه سازی: 23 آذر 1397
چکیده مقاله:
کانسار داشکسن با رتبه جهانی، بزرگترین معدن طلای خاورمیانه، واقع در شمال باختر ایران، بخشی از استان کردستان است. داسیت پورفیری و برش با سن میوسن میانی اغلب میزبان ماده معدنی هستند. پیش تر اعتقاد بود که این کانسار، گرمابی از نوع سولفید-زیاد و بعدتر کم-سولفید مرتبط با سامانه ی طلای پورفیری باشد و این موضوع تاکنون مورد بحث است. در این تحقیق، سه مرحله کانه سازی شامل مراحل I، II و III را به کمک شواهد ریزکاوالکترونی و ایزوتوپ های پایدار بررسی می کنیم. در حقیقت، کانسار داشکسن از یک طلای پورفیری کم عیار (مرحله I) به یک گرمابی کم-سولفید (مرحله III) در طی تکامل سامانه بصورت انتقالی پیشرفته است. مرحله میانی (II) در طی ریزش حاصل از انفجار کراتر رخ داده است. بررسی های ایزوتوپ پایدار داشکسن یک منشا ماگمایی را برای سیالات کانسارساز در مرحله I نشان می دهد، در حالیکه منشا سیال کانه دار در مرحله II، سیال ماگمایی همراه با مقدار کمی آب جوی بوده است و سپس سیال کانه دار در مرحله III در ادامه، با آب جوی رقیق شده است. تجزیه های ریزکاو الکترونی همراه با مطالعات میان بار سیال، نشان می دهد که نهشته شدن طلا اغلب با شرایط جوشش در مرحله III کنترل می-شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا اعلمی نیا
گروه زمینشناسی، دانشگاه اصفهان
محمد مرادی
گروه زمینشناسی، دانشگاه اصفهان
ابراهیم طالع فاضل
گروه زمینشناسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان