آزادی تفکر و عقیده در اسلام در اندیشه علامه طباطبایی

آزادی تفکر و عقیده یکی از اقسام مهم آزادی است که معمولا پس از تشکیل اجتماع درمیان انسان ها محل نزاع میان اندیشمندان علوم اجتماعی بوده است. این مقاله درصدداست تا با استفاده از روش توصیفی تحلیلی در رجوع به آثار علامه طباطبایی ضمن اشاره به آزادی، انواع و حدود آن در اندیشه علامه طباطبایی، به تعریف و تحدید آزادی فکر و آزادی عقیده، روایی، عدم روایی و نیز کم و کیف جواز یا عدم جواز آن ها در اندیشه ایشان بپردازد. درنهایت نیز این مدعا را مورد بررسی قرار دهد که براساس تفکر علامه طباطبایی در دین اسلام علی رغم ستودن و مدح و همچنین توصیه به آزادی فکر، آزادی عقیده بدون تفکر به دلیل تضاد با آزادی فکر و منشییت برای انواع تعصبات کور و بدون دلیل نکوهش و از آن به شدت پرهیز داده شده است

کلیدواژه ها:

دین اسلام ، آزادی ، آزادی فکر ، آزادی عقیده ، انسان ، اجتماع ، علامه طباطبایی