ایجاد و تقویت فرهنگ دوچرخه بعنوان حافظ اقتصاد و محیط زیست: مطالعه ای جامعه شناختی

در این مقاله اهمیت و ضرورت استفاده از دوچرخه بعنوان یک وسیله نقلیه سالم، اقتصادی، و حافظ محیط زیست مطرح، و به آن پرداخته می شود. با توجه به گسترش خارج از ظرفیت نقاط شهری و تراکم بالای جمعیت در این نقاط، با توجه به موارد جابجائی رو به افزایش روزانه آنها، ایجاد فرهنگ و ساختار جدید شهری خود از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. تقویت و توسعه این فرهنگ بین شهروندان، بویژه نسل های جوانتر جامعه خود سلامت نقاط شهری را از جهات مختلف تأمین و حفاظت می نماید. از آنجا که بخش قابل توجهی از فرهنگ ایجاد کردنی است، فرهنگ استفاده از دوچرخه نیز در این شرایط بحرانی حمل و نقل و آلوذدگی محیط زیست، از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. درونی کردن استفاده از آن(دوچرخه)، و رفع تابو زدگی استفاده از این وسیله خود در تسهیل حمل و نقل، صرفه جوئی در سوخت و کنترل آلودگی محیط زیست از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. در این مقاله پیشنهادات مختلفی ارائه گردیده است که تعریف آن در جای خود قابل بسط و تحلیل است. یکی از نکات قابل توجه در مقاله حاضر ایجاد فرهنگ استفاده از دوچرخه بین زنان و در مسیرهای کوتاه است، که جای آن در جامعه ایران واقعاَ خالی است. ایجاد چین شبکه فرهنگی خود تا حد زیادی سلامت نسل های آتی را نیز تضمین خواهد کرد. ماشین زدگی کنونی تمامی طبقات اجتماعی را در برگرفته است، این خود پدیده ای است که در دیگر جوامع رو به توسعه کمتر بچشم می خورد. ساخت راه های امن، و تشویق نسل جوان در استفاده از این وسیله خود بسیاری از بن بست های پدید آمده کنونی را برطرف می نماید.

کلیدواژه ها:

بافت شهری ، فرهنگ دوچرخه ، آموزش ، سلامت محیط زیست ، ممنوعیت اجتماعی