شناخت آسایش بیوکلیماتیک در راستای معماری همساز با اقلیم (مطالعه موردی: شهر گرگان)

یکی از مهمترین عواملی که بر ساخت مسکن های انسانی در تمامی مکان ها و زمان ها تاثیر دارد، خصوصیات اقلیمی و شرایط آب وهوایی است. به نحوی که بررسی چگونگی تاثیر عوامل و بازخورد های آن بر معماری امری اجتناب ناپذیر است. هدفی که این مطالعه رادنبال می کند، استفاده از انرژی های طبیعی همچون باد، خورشید برای تامین انرژی مورد نیاز ساختمان ها و جایگزینی مناسب برای سوختهای فسیلی است. در این مقاله شهرستان گرگان برای بررسی شاخص های آسایش حرارتی انتخاب شده است . برای این منظور آمار اقلیمی مورد نیاز در طی یک دور ه اقلیمی 15 ساله از سایت های اطلاعاتی هواشناسی به دست آمده است. سپس این اطلاعات به روشمطالعات کتابخانه ای ، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. ابتدا با استفاده از روش های دومارتن و آمبرژه نوع اقلیم منطقه مشخص میشود . سپس با استفاده از روش هایی همچون اولگی و گیونی و نمودار آمبروترومیک به بررسی شاخص های آسایش حرارتی این شهر و همچنین تحلیل نمودار گلباد گرگان ،پرداخته می شود و در پایان به تحلیل و بررسی سیستم های فعال و غیر فعال خورشیدی و مصالح می پردازیم و سیستم گرمایشی مناسب با توجه به اقلیم و مصالح ساختمانی مناسب پیشنهاد می شود. در نهایت به نتایجی دست پیدا می کنیم که چگونه شرایط آسایش حرارتی را با استفاده از عوامل اقلیمی منطقه به صورت طبیعی با استفاده از طراحی معماری فراهم کنیم.

کلیدواژه ها:

معماری ، اقلیم ، انرژی خورشیدی ، گرگان ، گلباد