تبدیل خیابان از کانال های عبوری به عرصه تعاملات اجتماعی

خیابان به عنوان مهمترین فضای عمومی سازنده استخوان بندی شده،همواره به عنوان عرصه بروز و ظهور تعاملات اجتماعی شهر به حسابمی آمده است. در دهه های اخیرنقش خیابان به واسطه غلبه ماشین بر کالبد شهر کمرنگ شده است و بسیاری از خیابان های امروزی تنها به عنوانکانال های عبوری وسایل نقلیه شناخته می شوند. وظایف خیابان به غیر از دسترسی و ارتباط از مکانی به مکان دیگر،مسایل مهمی از قبیل فراهمآوردن امکان ارتباطات چهره به چهره انسانی،کسب اطلاعات، گذران اوقات فراغت و بازی کودکان است که باید در هر نوع طراحی مدنظر قرارگیرد. در این پژوهش سعی بر آن شده است که با مطالعات کتابخانه ای و میدانی و استفاده از روش توصیفی به شناخت مفهوم خیابان در شهرهایتاریخی پرداخته شود و با واکاوی کارکرد نقش خیابان در شهرهای امروز، راهبردهای طراحی یک خیابان فعال و سرزنده را در یک نمونه دارایارزش های تاریخی- فرهنگی ارائه شود. خیابان حافظ)قرآن قدیم( در شیراز از این حیث، نمونه ارزشمندی است که نه تنها رابطه کالبدی محورگردشگری شیراز با دروازه قرآن است بلکه دانه های ارزشمند فرهنگی- تاریخی را در خود جای داده است. دستاورد این تحقیق راهبردهایطراحی است که به طور عمده متوجه ارتقإ کیفیت های بصری،خوانایی، ایمنی و امنیت می باشد، همچنین راهبردهایی جهت ایجاد هرچه بیشترمشارکت گروه های خلاق، پویایی و سرزندگی خیابان عرضه می شود.

کلیدواژه ها:

خیابان ، کارکرد خیابان ، تعاملات اجتماعی ، دسترسی