بررسی جایگاه رهن و اجاره در فقه و حقوق اسلامی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,501

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CJLP02_092

تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1396

چکیده مقاله:

رهن و اجاره در لغت به معنای رها نیدن و پریدن است ودراصطلاح فقهی به معنای تملیک منفعت عین به عوض معلوم در مدت معلوم این عقد که از عقود لازم است. دارای طرق مشروعیت متفاوتی مثل قرآن و سنت و همچنین دارای ارکانی است که به نظر تمام فقیهان مذاهب پنج گانه اینها هستند صیغه ،متعاقدین ، عین مستاجره ، منفعت و اجرت که همه اینها دارای شرایط خاص خودهستند. همچنین رهن و اجاره به انواع مختلف مثل رهن و اجاره اعیان رهن و اجاره ذمه تقسیم میشود. یکی از این متعاقیدن اجیر است که در رهن و اجاره اعمال مورد استفاده قرار میگیرد و در جای موجر قرار دارد و ایشان دارای شرایط خاصی است و ضمان ایشان در مذاهب مختلف متفاوت است این اجیر در برخی موارد مثل اجیر شدن برای نمازمیت استخدامش جایز است و دربرخی موارد مثل گرفتن روزه برای زنده استخدامش اشکال دارد. عقد رهن و اجاره دارای خیاراتی مثل خیار عیب، تبعض صفقه، شرط، تدلیس، غبن و عیب است که همانند بیع نافذ در این عقد میباشد.

نویسندگان

سعید شرف الدین طباطبایی

مدرس گروه فقه ومبانی حقوق اسلامی،واحد زاهدان،دانشگاه آزاد اسلامی،زاهدان،ایران

علی دوراندیش

دانشجوی کارشناسی ارشد فقه ومبانی حقوق اسلامی،واحد زاهدان،دانشگاه آزاد اسلامی،زاهدان،ایران

محمد شیخ

دانشجوی کارشناسی ارشد فقه ومبانی حقوق اسلامی،واحد زاهدان،دانشگاه آزاد اسلامی،زاهدان،ایران