محاربه در فقه امامیه و قانون مجازات اسلامی 1392
محل انتشار: دومین کنفرانس ملی حقوق، الهیات و علوم سیاسی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 597
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CJLP02_136
تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1396
چکیده مقاله:
مبنای جرم انگاری محاربه در حقوق کیفری ایران، آیه 33 سوره مایده است، و به رغم اینکه در این آیه، هم به محاربه و هم به افساد فی الارض، اشاره شده است اما اغلب مفسرین و قاطبه فقها معتقدند که آیه مذکور صرفا در مقام جرم انگاری محاربه است و نمی توان از این آیه، جرم انگاری افساد فی الارض را استنباط کرد. همچنین از ماده 279 ق.م.ا. مصوب 1392 چنین استنباط می شود که قانون گذار، از نظر فقهایی که محاربه را بر وجه افساد می دانند، پیروی نکرده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
جواد صادقی
دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا وجرم شناسی از دانشگاه شیراز