بررسی عوامل موثر در ایجاد ارتباط بین دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی ایران با کشورها و سازمانهای داخلی و خارجی

عوامل گوناگون از جمله انفجار اطلاعات، افزایش کاربران، و کمبود اعتبارات مالی شرایطی را پدید آورده اند که هیچ کشوری نتواند به تنهایی و با اتکا به منابعی که در اختیار دارد، به نیازهای ملت خود پاسخ گوید. از اینرو کشورها از صدها سال پیش به راهکارهایی روی آورده اند که بتوانند از منابع یکدیگر برای جبران کاستیها یا افزایش قابلیتهای خود در انجام مأموریتهایشا ن بهره برند. این رویکرد به عنوان مشارکت یا همکاری بین کشورها شناخته میشود. جهت نیل به این مقصود لازم است که به تجزیه تحلیل عواملی پرداخت که نقش تعیین کننده ای در موفقیت ایجاد ارتباط علمی موثر دارند. روابط بین کشورها، دانشگاهها، مراکز پژوهشی و سازمانهای جهانی را میتوا ن برحسب " محتوا و شکل " تحلیل کرد که البته هر یک به دیگری وابسته است. براساس این وابستگی متقابل، برخی از روابط نسبت به دیگر انواع روابط احتمال وقوع بیشتری دارند. مدیریت روابط بین کشورها، دانشگاهها، مراکز پژوهشی و سازمانهای جهانی دست کم دارای چهار وظیفه گزینش، تنظیم، تخصیص، و ارزیابی است. تمامی این وظیفه ها در ارتباط با ایجاد، حفظ، و خاتمه روابط بین کشورها، دانشگاهها، مراکز پژوهشی و سازمانهای جهانی عمیقاً به هم تنیده شده اند و باید پیش از اجرا، براساس ابعاد ساختاری فعالیتهای بین کشورها، دانشگاهها، مراکز پژوهشی و سازمانهای جهانی، بررسی شوند. عواملی هم چون محیط،(شرایط علمی، فناورانه، قانونی، سیاسی، اقتصادی، جمعیت شناختی، بوم شناختی، و فرهنگی موجود در محیط از عوامل مهم و تأثیرگذار بر روابط علمی بین کشورها و سازمانهای جهانی هستند.) وضعیت، ( وضعیتها ی ویژ های که روابط در آنها پدید میآیند) . دلایل و بنیانها،( برای روابط بین کشورها، دانشگاهها، مراکز پژوهشی و سازمانهای جهانی سه دلیل اساسی قابل طرح است. اول، تدارک و تأمین منابعی مانند تجهیزات، مواد اولیه، محصولات، و عایدی هایی که برای بقای کشور یا سازمان حیاتی هستند. دوم، ایجاد ائتلاف هایی برای تأمین حمایت و امتیازهای سیاسی. سوم، دست یابی به مشروعیت یا پذیرش اجتماعی) جریان منابع،(روابط بین کشور یا سازمانها دارای محتوا نیز هست. به عبار ت دیگر، در تمامی روابط بین کشورها، دانشگاهها، مراکز پژوهشی و سازمانهای جهانی، چیز ی بین کشورها، دانشگاهها، مراکز پژوهشی و سازمانهای جهانی جریان دارد و رد و بدل می شود. محتوای روابط بین کشورها و کشورها، دانشگاهها، مراکز پژوهشی و سازمانهای جهانی یا جریا ن منابع را از جنبه های گوناگون میتوان بررسی کرد) و فرایندها (روابط بین کشورها، دانشگاهها، مراکز پژوهشی و سازمانهای جهانی، فرایندهای کنش متقابل بین دو کشور یا سازمان یا درون شبکه ها و مجموع ههایی از و کشورها، دانشگاهها، مراکز پژوهشی و سازمانهای جهانی هستند که میتوا ن آنها را از جنبه های چگونگی تشکیل و فرایند، تحلیل کرد) به عنوان شاخصهای اساسی در ایجاد، حفظ، ارزیابی، وخاتمه روابط بشمار میآیند. در این مقاله سعی شده است که نقش عوامل فوق در ایجاد روابط موثر بین دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی با سایر کشورها و سازمانهای جهانی بررسی شود.