تعیین مکان و ظرفیت بهینه پراکنده بر اساس مدل بار توسط الگوریتم ژنتیک

دراین مقاله روشی برای یافتن بهترین مکان واحدهای تولید پراکنده متصل به شبکه براساس بهبود قابلیت اطمینان بهبود پروفیل ولتاژ وکاهش تلفات درسیستم توزیع ارایه شده است هدف ازاین مطالعه بکارگیری الگوریتم ژنتیک به منظور بدست آوردن گره مناسب برای جایابی تولید پراکندها ست الگوریتم ژنتیک مسئله اندازه و مکان بهینه را برای فیدرها و پست ها حل می کند تاثیر مدل بار نیز دراین کاربررسی شده است نشان داده میشود که مدل بار به میزان قابل توجهی برروی برنامه ریزی تولید پراکنده و جایابی بهینه آن درسیستم توزیع اثرمیگذارد بطوریکه مدل باروابسته به ولتاژ برای بارهای مسکونی صنعتی و تجاری درنظر گرفته شده یک سیستم توزیع شعاعی 13باسه نمونه نیز برای مشاهده نتایج بکارگرفته شده است نتیجه حاصل ازاین مطالعه اثربخشی روش پیشنهادی را درمقایسه با سایرتحقیقات نشان میدهد