تحلیل عوامل موثر بر توسعه ظرفیت کارآفرینی در بخش تعاون استان مازندران جهت ایجاد اشتغال

با توجه به شتاب روز افزون تغییرات و رقابت در دنیای اقتصاد، مدیران بایستی دارای قابلیت های مختلفی باشند تا بتوانند سازمان خود را از گرداب مشکلات رهایی بخشند. یکی از این قابلیت ها، کارآفرینی فردی آنهاست. در واقع مدیران کارآفرین می توانند با استفاده از ویژگیهای خود راه حل مسائل پیش روی خود را بدست آورند و با اخذ تصمیمات مهم و چالش برانگیز راه را برای پیشبرد اهداف سازمان هموار سازند. هدف اصلی این پژوهش تحلیل عوامل موثر بر توسعه ظرفیت کارآفرینی در بخش تعاون استان مازندران جهت ایجاد اشتغال می باشد. پژوهش حاضر بر حسب روش توصیفی- پیمایشی و نوع پژوهش بر مبنای هدف، کاربردی است. متغیرهای پیش بین پژوهش شامل ریسک پذیری متعادل، کانون کنترل درونی، نیاز به موفقیت، سلاست فکری، عملگرایی، تحمل ابهام، رویاپردازی و چالش طلبی است و متغیر ملاک میزان اشتغال می باشد. جامعه آماری پژوهش اعضای هئیت مدیره شرکتهی تعاونی فعال استان مازندران می باشد و نمونه گیری با استفاده از شیوه تصادفی انجام گرفته است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد شده توسط کردنانیج و همکاران متشکل از 95 سوال می باشد که با استفاده از ضریب آلفای کرنباخ پایایی آن 0/782 تعیین گردید. جهت تجزیه و تحلیل های آماری از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی، t تک نمونه ای و تحلیل واریانس استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که از میان 8 عامل کارآفرینی فردی، عوامل کانون کنترل درونی، نیاز به موفقیت، عملگرایی، رویاپردازی و چالش طلبی دارای رابطه معناداری با افزایش اشتغال دارند. با استفاده از از آزمون t تک نمونه ای مشخص شد که در سطح اطمینان 95% تمامی ابعاد کارآفرینی بجز بعد تحمل ابهام در جامعه آماری دارای میانگینی بالاتر از حد متوسط رادر بین مدیران دارا می باشند. همچنین با توجه به نتایج آزمون تحلیل واریانس، جامعه از نظر جنسیت و سطح تحصیلات در بعد توفیق طلبی و بر اساس سن در بعد تحمل ابهام دارای تفاوت معناداری در بین اعضای خود می باشد. همچنین بر اساس سابقه کار تفاوت معناداری در هیچ یک از ابعاد کارآفرینی مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، اشتغال ، شرکت تعاونی