بررسی نقش کمان های جداکننده در عملکرد شبکه راه های شریانی هنگام بحران

زیرساخت های مهمی چون شبک ههای حم لونقل، انرژی و ارتباطات در اثر وقوع بحران هایی مانند زلزله و سیل آسی بپذیر بوده و عملکرد نامناسب آ نها باعث ایجاد مشکلات فراوان خواهد شد. چنان چه شبکه حمل ونقل در حالت عادی عملکرد مطلوب و قابل قبولی داشته باشد، این شرایط قابل تسری به وضعیت پس از بحران نخواهد بود. با توجه به ماهیت احتمالی بحران، آسیب های وارده به شبکه حمل ونقل جاده ای می تواند با شدت های گوناگون و در محل ها و کمان های مختلف به وقوع بپیوندد. همچنین، کمان های شبکه از ارزش یکسانی برخوردار نبوده و با توجه به وجود یا عدم وجود کمان (های) جایگزین دارای اهمیت و حساسیت متفاوتی خواهند بود. در نتیجه ی تخریب و انسداد کمان های جداکننده، دسترسی از/به یک یا چند بخش از شبکه به کلی از بین رفته و باعث ایجاد مشکلات اساسی در مراحل امدادرسانی و برون بری خواهد شد. بنابراین، تمامی کما نهای جداکننده باید در اولویت اول سرمایه گذاری های پیش از بحران قرار گیرند. تمرکز اصلی این مقاله بر کمان های جداکننده در شبکه حمل ونقل جاده ای شریانی بین شهری ایران و نقش آ نها در شرایط بحران می باشد. پس از اجرای سناریوی وقوع بحران، 36 کمان از 3046 کمان این شبکه که دو درصد از طول کل راه های شریانی کشور را تشکیل می دهد بر دسترسی فیزیکی بخش هایی از شبکه تاثیرگذار هستند. قابل توجه است که تفاوت زیاد و معنی داری بین نتایج حاصل از اولویت بندی اهمیت کمان ها صرفاًً بر اساس عملکرد شبکه در حالت عادی (در نظر نگرفتن هیچ سناریویی برای وقوع بحران) و اولوی تبندی با استفاده از اعمال سناریوی بحران وجود خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

شبکه حم لونقل جاد های ، بحران ، کمان های جداکننده ، دسترسی