بررسی سیستماتیک عوامل موثر بر سطح رادون در مدارس و مهدکودک ها و راه های کنترل آن

گاز رادون پرتوی بی بو و بیرنگ است که به واسطه فروپاشی اورانیوم موجود در زمین ایجاد شده و از طریق مختلف از جمله درز وشکاف های ساختمانی به فضای داخلی خانه ها راه می یابد . گاز رادون با انتشار پرتو آلفا و چسبیدن به ذرات گرد و غبار و آئروسل هایموجود در هوا می تواند استنشاق شود، بنابراین تجمع آن در ساختمانها، خصوصاً در منازل، مدارس و محلهای کار میتواند بسیارخطرآفرین باشد که محتمل ترین و خطرناک ترین پیامد آن سرطان ریه است. کودکان به علت این که بخش قابل توجهی از زمان خودرا در کلاس های درس و اتاق های بسته صرف می کنند می توانند به عنوان یکی ازگروه های مهم و مورد توجه برای پرتوگیری بهوسیله رادون باشند، در سراسر جهان به ویژه کشورهای توسعه یافته، تحقیقات زیادی در زمینه کنترل آلودگی هوای داخل مدارس کهتوسط گاز رادون ایجاد شده، به عمل آمده است . اما متأسفانه در ایران علیرغم هشدارهای داده شده، توجه زیادی به این مسأله نشدهاست . بنابراین انجام فعالیتهای پژوهشی برای آگاهی از میزان رادون موجود در داخل ساختمانها و متوسط پرتوگیری افراد در سطحکشور ضروری به نظر میرسد . در این مقاله سعی بر آن است تا با معرفی این گاز و اثرات آن روی سلامتی انسان خصوصاً کودکان و بامروری بر مطالعات صورت گرفته در رابطه با عوامل موثر بر سطح رادون در مدراس در نقاط مختلف جهان و راه های ورود آن و چگونگیکاهش غلظت این گاز در مکان های بسته اهمیت توجه به آن پیش از پیش روشن گردد.