رابطه حس تعلق به مکان و هویت در بافت تاریخی اردبیل

هویت یک از بارزترین وجه شاخص در معماری شهرهای ایرانی است. شاخص های حس تعلق به مکان براساس مولفه های هویتی شکل می گیرد. پیوند ناگسستنی مکان و هویت یکی از خصوصیات بارز در شهرهای تاریخیمی باشد که با عناصر گوناگونی همانند میدان، بازار، مسجد جامع، خانقاه در مقیاس شهری، و در مقیاس محله ای میدان، مسجد و حمام شکل می گیرد. با توجه به گستره و عمق رابطه مکانی و هویتی در بافتهای تاریخی،بازشناسی تطبیقی ضروری به نظر می رسد. هدف مقاله حاضر بررسی و مطالعه رابطه حس تعلق به مکان و هویت در بافت تاریخی اردبیل می باشد. پرسش اصلی تحقیق این است که مولفه های موثردرابطه مکان و هویت کدامها هستند؟ دیگر اینکه عناصر معماری شهر چه نقشی در این رابطه ایفا می کنند؟ روش تحقیق در این بررسی تاریخی تفسیری بوده و در برخی موارد از مطالعات میدانی استفاده شده است. بر اساس یافته های تحقیق، هویت رابطه بسیار مستحکمی با بناهای تاریخی و قدیمی شهری دارد. هویت شهری در اردبیل برگفتهاز کالبد و مراسم آیینی است. ایجاد و مقدار حس تعلق به مکان به خاطرات مضبوط شهروندان بستگی دارد. در حوزه شهری هویت و حس مکان از ابنیه مسجد جامع بازار، مسجد جمعه، بازار و مجموعه شیخ صفی وام می گیرد. در صورتی که در حوزه محلات این نقش رابطه از مساجد و و واشدگاههای محله ای الهام می گیرد