مقایسهی فاکتورهای شدت تنش محاسباتی در روش اجزای محدود و اجزای محدود توسعه یافته

پارامتر فاکتور شدت تنش برای بررسی تمرکز تنش در مجاورت نوک ترک به کار میرود. در این مقاله، ورقی با یک ترک موردتوجه قرار می گیرد. تکینگی تنش با استفاده از المان های نقاط یک چهارم مدل می شود. یک برنامه کامپیوتری به منظور تعیین فاکتورهای شدت تنش به طور عددی، با استفاده از روش بسته شدن مجازی ترک تهیه می گردد. تحلیل های عددی با استفاده از المان های 8 گرهی درجه دوم انجام می شوند. علاوه بر این، شبیه سازی های عددی دیگری با استفاده از روش اجزای محدود توسعه یافته و به منظور مقایسه بین نتایج بدست آمده، صورت می گیرند. نتایج حاکی از آن هستند که شبکه بندیریز در مقایسه با شبکه بندی درشت، فاکتورهای شدت تنش دقیق تری را ارایه میدهد. روش اجزای محدود توسعه یافته قادر به غلبه نمودن بر دشواری مدلسازی ناپیوستگیهای قوی میباشد. در روش اجزای محدودتوسعه یافته انواع ناپیوستگی از طریق غنی سازی نقاط گرهی متاثر از ناپیوستگی مانند ترک به فضای حل اجزای محدود اضافه میشود. از این روی اثرات وجود ناپیوستگی به صورت ضمنی در حل مساله وارد میگردد. در روش اجزای محدود توسعه یافته از روش انتگرال اندرکنش در محاسبه فاکتورهای شدت تنش استفاده می شود.

کلیدواژه ها:

فاکتور شدت تنش ، اجزای محدود توسعه یافته ، المان تکین ، ترک