رابطه مدیریت زمان و تعارض کار خانواده با استرس شغلی دبیران مقطع متوسطه دوره اول شهر اصفهان

هدف اصلی از انجام این پژوهش تعیین رابطه بین مدیریت زمان و تعارض کار - خانواده و خانواده - کار با استرس شغلی دبیران مقطع متوسطه شهر اصفهان بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و روش آن همبستگی بود. جامعه آماری در پژوهش حاضر شامل کلیه دبیران دوره متوسطه شهر اصفهان به تعداد 1565 نفر بود. بر اساس فرمول حجم نمونه کوکران (308) نفر به عنوان نمونه آماری با روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای انتخاب شدند. در این پژوهش برای مدیریت زمان از پرسشنامه عزیزی (1385)، برای تعارض کار – خانواده و خانواده-کار از پرسش نامه کارلسون و همکاران (2000) و برای استرس شغلی از پرسشنامه استاندارد استرس شغلی موسسه سلامت، ایمنی و محیط زیست انگلستان (HSE) استفاده شد. در پژوهش حاضر نیازی به بررسی روایی محتوایی پرسشنامه ها نبود. پایایی پرسشنامه پژوهش توسط آلفای کرونباخ محاسبه شد که برای مدیریت زمان 0/89، تعارض کار – خانواده و خانواده-کار 0/81، و استرس شغلی 0/92 بدست آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد که بین مدیریت زمان و ابعاد مهارت برنامه ریزی و اولویت بندی، اجتناب از امروز و فردا کردن، مهارت تفویض اختیار، مهارت نه گفتن و مهارت تلفن زدن با استرس شغلی رابطه معنی دار منفی وجود دارد .(0/05 استرس شغلی رابطه مثبت وجود دارد .(0/05 استرس شغلی را دارند و تعارض مبتنی بر زمان ورفتار از ابعاد تعارض کار-خانواده و تعارض مبتنی بر رفتار و فشار از ابعاد تعارض خانواده-کار توان پیش بینی استرس شغلی را دارند.

کلیدواژه ها:

مدیریت زمان ، تعارض کار – خانواده ، تعارض خانواده-کار ، استرس شغلی