محاسبه نقاط تعادلی و برهم کنش در سیستم های دو جزئی پلیمر-حلال با استفاده از الگوریتم های محاسباتی تکاملی

محاسبات تعیین نقاط تعادلی فازی در محلول های پلیمری در فرآیندهای تولید این مواد بسیار با اهمییت خواهد بود. این محاسبات برمبنای تعیین پتانسیل های شیمیایی و در نظر گرفتن پارامتر برهم کنش بصورت تابعی از دما و غلظت انجام می پذیرد. حل همزمان معادلات با روش های عددی وقت گیر و همگرایی را بدون شرط ضمانت نمی کند. در این مقاله برای حل همزمان معادلات از الگوریتم ژنتیک و الگوریتم بهینه سازی انبوه ذرات استفاده شده است. تابع هدف بصورت حداقل کردن تفاوت پتانسیل شیمیایی هر ماده در دو فاز تعریف شده است. دیاگرام فازی برای سیستم دو جزئی پلیمر- حلال در دو جرم ملکولی متفاوت محاسبه شده و نتایج بدست آمده نشان می دهد که تطابق خوبی بین نتایج تجربی و نتایج بدست آمده توسط الگوریتم ژنتیک و الگوریتم بهینه سازی انبوه ذرات وجود دارد

کلیدواژه ها:

دیاگرام های فازی ، برهم کنش ، سیستم دو جزئی ، الگوریتم ژنتیک ، الگوریتم بهینه سازی انبوه ذرات