مطالعه آزمایشگاهی جذب یون مس توسط هیدروژل پلیمری سدیم آلژینات/ زیولیت به صورت ناپیوسته

در این مقاله به بررسی حذف یون مس از محلول آبی توسط جاذب سنتزی هیدروژل پلیمری سدیم آلژینات/زیولیت پرداخته شده است. ساختار جاذب سنتز شده توسط طیف FTIR شناسایی گردید. آزمایش های جذب ناپیوسته برای مطالعه سینتیک جذب، اثر شوری، اثر یون رقیب، اثر یون منفی بر جاذب یکبار استفاده شده و نیز احیا جاذب انجام شد. مطاله سینتیکی نشان داد که این فرایند از معادله سینتیک شبه مرتبه دوم پیروی میکند. بیشترین ظرفیت جذب پس از 90 min تماس به میزان 41 (mg/g) به دست آمد. اثر نمک های یک و دو ظرفیتی بر فرآیند جذب توسط نمک های NaCl و CaCl2 مطالعه شد. نتایج نشان داد که نمک تک ظرفیتی میزان جذب را کمتر از 1 (mg/g) افزایش داد در حالی که نمک دو ظرفیتی CaCl2 مقدار جذب را از 42/73 ( mg/g) به (mg/g) 37/21 کاهش داده است. در مطالعه اثر یون رقیب، یونهای سرب و نقره مورد بررسی قرار گرفتند. یون رقیب سرب میزان جذب یون مس را از % 43 به %35 و یون نقره درصد جذب را به %31 کاهش دادند. اثر یون منفی (سولفات) بر جاذبی که یکبار مس را جذب کرده نشان داد که میزان جذب %75 است. از آنجا که در فرآیندهای جذب احیاجاذب و نیز عمر آن از اهمیت بالایی برخوردار است احیا توسط اسیدکلریدریک انجام شد. نتایج آزمایش ها نشان داد که راندمان جذب پس از 3 مرحله احیا به میزان 52 درصد جاذب اولیه رسیده است.

کلیدواژه ها:

هیدروژل ، سدیم آلژینات ، زیولیت ، یون مس ، مدل های سنتیکی