بررسی توانایی نانومگنتیت اصلاح شده با پلی آنیلین در حذف مس

هدف از انجام این مقاله امکانیابی اصلاح نانوذرات مگنتیت با پلی آنیلین و بررسی توانایی آن برای حذف فلز مس از محلولهای آبی بود. اثر پارامترهای مختلف مانند زمان، pH محلول مس، غلظت فلز و غلظت جاذب بر شدت حذف مس و تاثیر فاکتورها برهم از طراحی آزمایش، با استفاده از تاگوچی نرم افزار Q4 بررسی گردید. نتایج نشان داد که حداکثر جذب در pH برابر 5 حاصل شد. با افزایش غلظت اولیه مس، درصد حذف آن کاهش و با افزایش مقدار جاذب درصد حذف به 92/8 درصد افزایش یافت. همچنین نتایج نشان داد که جذب مس از مدل همدمای لانگمویر پیروی میکند. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که نانوذرات مگنتیت اصلاح شده با پلی آنیلین توانایی بالایی در حذف مس دارند.

کلیدواژه ها:

نانوذرات مگنتیت ، پلی آنیلین ، Q4 ، جذب ایزوترم